Wat een teleurstelling. We grijpen dit keer net naast de punten. En dat is zuur. Vooral ook omdat de verschillen tussen beide teams erg klein waren en we geruime tijd ook aan de positieve kant van de score hebben gestaan.
Na een moeizame start waarin we nog niet ons ritme hebben gevonden kijken we alweer tegen een achterstand aan. Maar langzaamaan in de eerste helft komt het vertrouwen en komen de combinaties. Met hulp van enkele goede reddingen van onze keepster weten we de schotkracht van de tegenstander te beteugelen. Ook een belangrijk wapen van DSVD, de snelle tegenaanval, wordt keer op keer opgevangen. En als eenmaal de verdediging is georganiseerd heeft onze tegenstander onvoldoende variatie om ons te verrassen. Met als gevolg dat we uitlopen naar een verdiende 9-13 voorsprong.
En dan geven zo’n 7 minuten voor de rust, de voorsprong op karakteristieke wijze uit handen. Alle samenwerking ontbreekt waardoor we in de aanval veel balverlies hebben en DSVD de kans krijgt om niet alleen aan te sluiten, maar met een voorsprong van 2 punten te gaan rusten.
In het tweede bedrijf is er sprake van een echt duel. We beginnen met het wegwerken van de achterstand. Er wordt voor de punten gestreden en de zo noodzakelijke beleving is volledig terug. Met afwisselend de tegenstander en wij op voorsprong wordt de toeschouwers een spannend schouwspel voorgeschoteld. Enkele beslissingen vallen niet in ons voordeel uit, waardoor een tussenstand van 27-24 ontstaat. En ook met een laatste krachtsinspanning weten we niet verder te komen dan tot op 1 doelpunt verschil.
Enerzijds dus grote teleurstelling over het eindresultaat. En tevens wel een goed gevoel over de inzet en de speelwijze. Dan rest ons nog 1 wedstrijd en dat betekent voor ons nog 1 kans om met een goed gevoel deze competitie af te sluiten. Dus we blijven zeggen: we gaan er voor!

Erik