Wederopbouw van een ‘nieuw’ Foreholte
Al bij de fusie tussen Foreholte en Nieuw Vennep in 1991, waarbij de naam werd veranderd in Noorlander-Bollenstreek, hadden enkele oude getrouwen in de gaten dat het mis zou gaan met onze club.
Er werd een schuld bij de gemeente opgebouwd en de meeste inkomsten gingen op aan het in stand houden van een professioneel eerste damesteam. Dit team was ondergebracht in een aparte stichting met een eigen bestuur, zodat de rest van de vereniging geen invloed kon hebben op het te voeren financieel beleid. Onder de Voorhoutse leden van de fusieclub bestond daardoor steeds minder animo om iets voor de club te doen en ook het ledental liep sterk terug.
Achter de schermen werd daarom hard gewerkt om, bij een eventueel faillissement, een doorstart te kunnen maken onder de oorspronkelijke naam Foreholte. Ron Hoogervorst, Harry Warmerdam en Rob Ruiten vonden Bert Pilaszek bereid om als voorzitter van een ‘schaduwbestuur’ in het geheim mee te werken aan de voorbereidingen voor een ‘nieuw’ Foreholte. Met good old Jan van der Geest en Wil Turnhout als adviseurs werden gesprekken gevoerd met het gemeentebestuur om tot een oplossing te komen m.b.t. tot de huurachterstand, en met het NHV over de gevolgen voor de competitie.
Ook werden er, in het geheim, gesprekken gevoerd met onze eigen speelsters in de professionele selectie om te horen wat zij zouden doen als wij weer als amateurvereniging verder zouden gaan en waarbij de spelvreugde voor al onze leden centraal zou staan. Daarnaast moesten er sponsors worden gevonden om ballen, kleding en vooral zaalhuur te bekostigen. In 1992 werd ons de toegang tot de sporthal ontzegd vanwege een te hoge huurachterstand en moest worden uitgeweken naar Nieuw Vennep en kleine gymzaaltjes voor de lagere teams en de jeugd.
De gesprekken met wethouder Egie van der Laan waren zeer positief en lieten ook aan duidelijkheid niets te wensen over. De gemeente eiste uiteraard dat de fusie met Nieuw Vennep moest worden ontbonden en dat er nooit meer sprake kon zijn van het betalen van speelsters. Uit de gesprekken met speelsters, supporters en sponsors werd al snel duidelijk dat er voldoende draagkracht zou zijn voor een nieuwe club onder de oude vertrouwde naam Foreholte.
Begin oktober 1992 kwam de mededeling van het stichtingsbestuur van de fusieclub dat het niet meer tegen te houden was, dat we failliet zouden gaan en dat de vereniging dus zou ophouden te bestaan. Maar intussen had het schaduwbestuur de grootste bottleneck opgelost met de gemeente zodat we weer werden toegelaten tot de sporthal.
De huurschuld zou worden bekostigd uit de reserves van de gemeente en het verzoek om de subsidie voor het eerste jaar te overbruggen werd toegezegd. Er werd dan ook onmiddellijk een vergadering met het stichtingsbestuur belegd om te komen tot een ontbinding van de fusie en tot de overdracht van het oude clubgebouwtje aan een nieuw op te richten Voorhoutse handbalvereniging Foreholte. Wij zouden ons niet bemoeien met de verdere afwikkeling van het faillissement en het stichtingsbestuur droeg het clubgebouwtje met inboedel voor het symbolisch bedrag van ƒ1,- aan ons over. Zij waren zeer verbaasd en een beetje overdonderd dat alles gereed was voor een herstart. Het schaduwbestuur had een jaar lang keihard gewerkt om dit mogelijk te maken zonder dat het stichtingsbestuur daar iets van had gemerkt. Een geweldig succes voor Bert Pilaszek en zijn mannen.
Het was van belang dat de nieuwe vereniging Foreholte nog vóór het einde van het jaar zou worden opgericht i.v.m. de subsidie en ook omdat het NHV dan accoord zou gaan dat de huidige teams van Bollenstreek de competitie konden afmaken onder de auspiciën van de nieuwe club. Zo kon het gebeuren dat op 30 december 1992 nog een notaris moest worden gevonden om de oprichtingsakte te ondertekenen en deze nog op oudejaarsdag door te faxen naar het NHV. Maar ook dit huzarenstukje werd geklaard en de nieuwe vereniging was geboren.
Het bestuur bestond uit: Bert Pilaszek, voorzitter; Yvonne Heerings, secretaris; Rob Ruiten, penningmeester; Elly Hoek, Technische commissie; Kees v.d. Berg, Jeugdcommissie; Ron Hoogervorst, Activiteitencommissie en Willem Warmerdam, PR commissie. Het seizoen 1992-93 kon gewoon worden afgemaakt.
Het zeer actieve nieuwe bestuur liet er geen gras over groeien en Bert wist met een vurig pleidooi de gemeenteraad zo ver te krijgen dat zij instemden met een subsidie voor 1993, zij het onder strikte voorwaarden en garanties. Zo moest de contributie worden verhoogd, er moest meer voor de jeugd worden georganiseerd en er waren nogal wat aanmerkingen op de statuten. Kortom, een herstart “maar wel onder zekere curatele” vond PvdA-lid Paul Jochemsz. Hij stelde dat de nieuwe handbalclub haar bestaansrecht zou moeten bewijzen en VVD-er Wout Meijer vroeg zich af of er wel voldoende garanties waren dat de club niet weer opnieuw in de malaise zou geraken.
Maar op 17 februari 1993 wordt de subsidie-aanvraag goedgekeurd en op 9 juni werden ook de statuten goedgekeurd.
Direct na het toekennen van de subsidie werd een verbouwingscommissie opgericht door Ron Hoogervorst en Harry Warmerdam om het totaal verouderde clubgebouwtje om te bouwen tot een gezellig clubhuis: de ‘Break-Out’. Met hulp van enkele relaties die gratis bouwmateriaal verstrekten en heel veel vrijwilligers werd de klus binnen een half jaar geklaard en zo werd op 19 juli de opening verricht door Frans Hoogervorst, de motor achter de verbouwing. Diezelfde avond werd hij tijdens het openingsfeestje als niet-lid(!) terecht tot de eerste Foreholter van het jaar benoemd.
En intussen was de jeugdcommissie zeer aktief met een groots opgezette ledenwerving. Huis aan huis werden folders verspreid met de aanhef: ‘Handbalvereniging Foreholte zoekt jou!’. Jongens en meisjes vanaf 6 jaar werden uitgenodigd om deel te nemen aan gratis ‘kijk-en-doe-trainingen’ en er werd uitleg gegeven over de verschillende activiteiten die worden georganiseerd buiten het handbalspel, zoals sport- en speldagen, sportkampen, bingo-avonden etc. Tevens werden er zeer succesvol straattoernooien georganiseerd. Deze voorloper van de huidige jaarlijkse schoolhandbaltoernooien leverden jaarlijks een aantal nieuwe leden op.
Het seizoen 1993-94 maken we dan de echte herstart in de competitie met Henny Romijn als trainer voor de dames en Hans van Loenen voor de heren. De dames moeten in de eerste klas van de afdeling Den Haag beginnen, wat natuurlijk veel te laag is voor onze dames, waarvan een aantal nog op eredivisie-niveau heeft gespeeld. Maar het NHV was van mening dat we onszelf dan maar moesten bewijzen, dan zouden we vanzelf wel promoveren. Het was voor ons niet leuk, maar zeker niet voor onze tegenstanders, want uitslagen van 40-2 of 40-3 waren geen uitzondering. Zowel de dames 1 als 2 werden dan ook ongeslagen kampioen met een doelsaldo van respectievelijk 404-60 en 265-47. Kim Geerlings wordt zelfs geselecteerd voor Jong oranje. De heren worden tweede maar promoveren toch ook naar de eerste klas van de afdeling Den Haag.
In de zomer van 1994 hebben we alweer 92 leden en gaan we deelnemen aan een internationaal toernooi in Llorret de Mar. Dankzij twee broers uit Lisse, die daar een eigen hotel en 2 café’s exploiteerden, hebben we daar een paar jaar tegen weinig kosten aan mogen meedoen.
In 1995, we spelen dan inmiddels derde divisie, worden Maaike Turnhout en Daphne Hoek geselecteerd voor de afdelingsselectie en weet Maaike zich zelfs te kwalificeren voor Jong oranje. We stoten in 1996 door naar de tweede divisie en een jaar later, met Rinus Rondberg als trainer pakken we zelfs de eerste divisie en zijn we weer terug op het zeer hoge niveau van vóór het debacle met de betaalde profs. Maar nu met onze eigen meiden op amateurbasis, net als in 1986.
Het seizoen 1997-98 raken we Maaike Turnhout kwijt aan Hellas in Den Haag, dat in de eredivisie speelt. Zij heeft inmiddels een plaats in de Nationale selectie verworven en moet, om zich daarin te handhaven wekelijks op het allerhoogste niveau trainen en spelen. Desondanks weten we ons te handhaven in de eerste divisie.
Op het veld worden ook steeds betere resultaten behaald en het ledenaantal blijft groeien. We maken daar echter nog steeds gebruik van een paar oude kleedlokalen van onze grote broer voetbal en kunnen daar niet alle teams meer in kwijt. Bovendien hebben we geen fatsoenlijke kleedruimte beschikbaar voor de scheidsrechters. Dus staat weer een aantal vrijwilligers op, om opnieuw een bouwcommissie te vormen. Er was intussen ook een hockeyclub opgericht en ook zij hadden behoefte aan een eigen accommodatie. Samen lukte het om bij de gemeente groen licht te krijgen voor de bouw van nieuwe kleedlokalen tussen de handbal- en de hockeyvelden. Op 5 januari 1999 wordt de eerste paal geslagen en op 27 maart wordt de eerste steen gelegd. En weer wordt er met een uiterst smalle beurs heel veel gerealiseerd, dankzij de medewerking van een legertje vrijwilligers en enkele materiaalsponsors. Het is duidelijk dat de nieuwe vereniging groeit en bloeit en dat is niet alleen te zien aan de resultaten binnen de lijnen van het handbalveld, maar zeker aan de vele activiteiten daarbuiten en aan de grote mate van betrokkenheid bij alle leden.
Zo wordt er door de technische leiding van Foreholte een ambitieus jeugdplan ontvouwen, dat ervoor moet zorgen dat de trainingsopbouw door de verschillende jeugdtrainers een goede aansluiting vindt van D naar C, naar B en naar de A-jeugd. Het plan is geschreven door de vader van Pascal Lelijveld en zal het spel in de gehele vereniging ten goede komen. Ook worden er vele activiteiten georganiseerd om geld in het laadje te brengen zoals bingo- en klaverjasavonden, plantjesverkoop, donateursacties en een dubbeltjesactie waarbij supporters een dubbeltje betalen voor elk doelpunt dat de dames 1 maakt in de competitie. Hiermee konden weer enkele busritten naar de verre uitwedstrijden worden betaald. Ook werd er in de Break-Out een jaarlijks ‘Diner Mistique’ geserveerd o.l.v. de familie Pilaszek, hetgeen ruim € 300,- opleverde.
Natuurlijk waren er ook de nodige problemen, zoals het chronisch tekort aan scheidsrechters. Ondanks de grote inzet van Bas den Elzen en – later – Esther van den Nieuwendijk, bleven we met een tekort aan vooral bondsscheidsrechters zitten, wat ons dan weer fikse boetes opleverde van het NHV. Gelukkig hebben we de laatste jaren veel nieuwe scheidsrechters mogen begroeten.
Ook de financiële problemen blijven ons door de jaren heen achtervolgen, ondanks de vele acties door onze leden. De jaarvergaderingen zijn niet erg populair bij onze leden en daarom worden er combinaties gemaakt met een modeshow, een kappersshow, een schoonheidssalon en zelfs met het bakken van koekjes in de patisserie van Cees Hoek.
In 2001 degraderen we naar de tweede divisie en helaas stopt Bert als voorzitter en ook trainer Rinus Rondberg houdt het voor gezien. We gaan het seizoen 2001-2002 in met oud-speelster Ellie Spreeuw als trainster/coach van de selectie en, na een korte periode Jan Piet Vester, wordt Joop van Roon de opvolger van Bert Pilaszek als voorzitter.
De zusjes Arroyo worden gekozen voor de selectie van de afdeling Den Haag en, terwijl Esther Hoek en Anne Willemse de coaching van deze selectie voor hun rekening nemen, winnen zij het internationale toernooi in Franeker. Ook Ellie Spreeuw boekte direct succes in haar eerste jaar. Via promotiewedstrijden bereikte zij de nieuw gevormde hoofdklasse met het eerste damesteam. Als beloning deed de damesselectie mee aan een survivalweekend in de Belgische Ardennen ter afsluiting van het seizoen.
Maar het seizoen 2002-2003 begint met een droevige gebeurtenis. Wil Schulte heeft de strijd tegen haar ernstige ziekte verloren. Zij was zowel in het oude als het nieuwe Foreholte zeer actief op vele fronten. Voor de jeugd, als omroepster tijdens de wedstrijden, bij allerlei evenementen en toernooien, en de laatste jaren als PR-medewerkster voor de plaatselijke kranten. Zij was een van de absolute steunpilaren binnen onze vereniging. Een groot verlies.
Op 2 november wordt het 10-jarig bestaan gevierd. Maaike Turnhout gaat voor een profcarrière in Spanje handballen en doet ons via het clubblad regelmatig verslag van haar ervaringen.
Intussen hebben we ervaren dat onze gezellige Break-Out toch wat te ver van ons handbalveldje ligt om tijdens de wedstrijden een beetje omzet te genereren en wordt op een kar een soort ‘mobiele kantine’ in elkaar geflanst. Hiermee werden door Toos en Mechtild de nodige versnaperingen verkocht, zodat ook tijdens de wedstrijden een consumptie kon worden genoten. Maar we hebben intussen de nodige ervaring opgedaan met de bouw van het clubgebouw en de kleedgelegenheid en weer staken een aantal enthousiaste-lingen de koppen bij elkaar om te komen tot een commissie ‘kantine 2004’. Joop van Roon, Bert Pilaszek, Rob van der Graaf en Ron Hoogervorst werken met de hockey een plan uit voor een kantine bij onze nieuwe kleedkamers. De hockey wil graag meteen meebouwen boven onze kantine en daar moest de commissie Welzijn van de gemeente het laatste positieve besluit in nemen. De doelstelling 2004 werd daardoor te optimistisch maar op 15 mei wordt toch de eerste paal geslagen voorafgaand aan de jaarlijkse medewerkersavond.
In 2004 wordt ook een eigen internet-site geopend dankzij de inspanningen van Ton Elferink. Er wordt een jongens-jeugdteam opgericht en er zijn plannen voor een nieuwe sporthal in Voorhout ter vervanging van de Gaasbak. Bas den Elzen neemt namens de handbal zitting in de begeleidingscommissie voor de bouw.
Ook sportief werd het een heel goed jaar: dames 1 wordt als debutant in de hoofdklasse tweede achter Ventura; heren 1 wordt kampioen op het veld en de dames A1 worden kampioen van de eerste klasse. Helaas stoppen Ellie Spreeuw en Ellen Warmerdam bij het eerste damesteam. Ellie blijft wel de A en B-jeugd trainen.
Menno de Klerk wordt de nieuwe trainer voor 2004-2005 en we openen letterlijk als ‘bagger’ door deel te nemen aan de Warmondse poldercross.
De nieuwe kantine vordert als een speer door de zelfwerkzaamheid van wederom een legertje vrijwilligers. Zo snel zelfs dat de nieuwjaarsreceptie op 1 januari 2005 in de nieuwe kantine kan worden gehouden. Zij het met een geïmproviseerde bar van pallets en steigerplanken. Op 1 april 2005 (geen grap) is de officiële opening en een dag later wordt er een groot openingsfeest gehouden.
Het pleintje voor de kantine krijgt de naam Plaza Rorobejo, de eerste letters van de initiatiefnemers Ron, Rob, Bert en Joop.
Er is een recreatieteam in oprichting en de A-jeugd neemt deel aan een leerzaam toernooi in Denemarken. Het ledenaantal blijft stijgen en we zijn van het scheidsrechtersprobleem verlost doordat Cor Bader en Hans van Rijn samen een koppel gaan vormen voor de bond. In het seizoen 2005-2006 gaan de dames 1 op zaterdagavond spelen. Annabel Arroyo stapt over naar Hellas en helaas stopt Ellie Spreeuw met het trainen van onze jeugd. Ook verliezen we een man met een groot Foreholte-hart: Frans Hoogervorst (vader van Ron en Marion, opa van Naomie en Daan) overlijdt begin december. Frans was een enthousiast vrijwilliger waar je altijd op kon rekenen. Vooral bij de bouw van het clubhuis en de kleedlokalen was hij van onschatbare waarde. Een man om nooit te vergeten.
Bij de aanvang van het seizoen 2006-2007 gingen we spelen in onze nieuwe sporthal De Tulp. De activiteitencommissie en de jeugdcommissie worden steeds actiever, en vooral creatiever. In een goede samenwerking worden heel veel leuke activiteiten georganiseerd, zoals jeugdkampen, playbackshows, nieuwjaarsrecepties met keuze Foreholter van het jaar, jeugddisco’s, carnaval, sinterklaasfeestjes, medewerkersavonden, lampionoptochten, zeskampen, westernavonden, de jaarlijkse start- en eindfeesten, de scholen- en straattoernooien en het maken van kerststukjes. En om al die activiteiten te kunnen bekostigen zijn er tal van acties, zoals de jaarlijkse plantenactie, de werving van donateurs en sponsors, de jaarlijkse Grote Clubactie en het verkopen van kerststukjes en kerststollen. Maar de belangrijkste financiële injectie kwam tot stand toen weer een aantal echte Foreholters op Koninginnedag een oranje-popconcert bezochten aan De Grent in Noordwijk. Bert Pilaszek, Jeroen Schulte, Rob van der Graaf en Ron Hoogervorst (zijn we die namen niet vaker tegengekomen?) bedachten een plan om te komen tot een ‘Stichting Sportparkpop’. Want zo’n popconcert moesten wij toch, met de hulp van vrijwilligers, zelf ook kunnen organiseren op ons eigen handbalveld. Gesprekken met het handbalbestuur en de oranjevereniging leidden tot de oprichting van de Stichting. In samenwerking met notaris Mendelts werden de notulen opgemaakt en een bestuur opgericht. De oranjevereniging was blij met dit extra evenement op Koninginnedag en ook de handbalvereniging zag hierin een welkome versterking van de clubkas. Het eerste jaar kwamen zo’n 800 bezoekers af op dit gratis muziekevenement en het Stichtingsbestuur kon vol trots een cheque van € 3.000,- t.b.v. de jeugdopleiding overhandigen aan het handbalbestuur. Het jaarlijkse Sportparkpop werd een overweldigend succes. Het bezoekersaantal nam snel toe en daarmee werd ook een steeds hogere opbrengst gerealiseerd. Vorig seizoen werd een geweldig record van € 12.500,- bereikt en we hopen dat het Stichtingsbestuur dat dit jaar kan evenaren. Aan het begin van de zaalcompetitie zal dit officieel bekend worden gemaakt met de overhandiging van de jaarlijkse cheque.
Voor het seizoen 2007-2008 wordt Paul van Dijk aangetrokken als nieuwe trainer omdat Menno de Klerk is gestopt. Paul heeft, net als Menno, een Hellas-verleden en hij is enthousiast over de mogelijkheden van onze damesselectie.
Dankzij het stratentoernooi hebben we een jongensteam erbij, waardoor ook onze herenafdeling steeds meer structuur begint te krijgen.
Tijdens het feest van het 15-jarig bestaan krijgt Elly Hoek de bronzen speld en de gouden fluit uitgereikt door de voorzitter van de afdeling Den Haag voor haar grote verdiensten voor de handbalsport. Een zeer terechte onderscheiding.
In januari beleven we weer een dieptepunt. Eerst door het verlies van Tanja Heemskerk, keepster van dames 3, en later in die maand Dick Stravers, een van de vele steunpilaren bij de bouw van onze kleedlokalen en kantine.
Doordat Willem Warmerdam van baan gaat veranderen dreigt ‘t Boekie te verdwijnen maar er wordt een andere formule bedacht, waardoor het drukken kan worden uitbesteed. Daardoor kon ‘t Boekie blijven voortbestaan, zij het in een iets lagere frequentie.
Het seizoen 2008-2009 wordt een sportief goed jaar door de promotie van dames 1 naar de eerste divisie. Een succes voor Paul van Dijk, waar hij echter slechts één seizoen van kan genieten want na het seizoen 2009-2010, waarin hij zich handhaaft, draagt hij het stokje over aan Ad Bouwer.
Inmiddels heeft Hans Willemse het voorzitterschap overgenomen van Joop van Roon. ‘t Boekie wordt totaal vernieuwd. Een frisse lay-out in A4-formaat vervangt het kleine boekje en gaat meer achtergrondinformatie geven. De programma’s, standen en uitslagen worden dan meer via de site gecommuniceerd.
In de zomer wordt op het Noordwijkse strand een Beachhandbaltoernooi georganiseerd wat zo’n succes wordt dat het tot op heden een van de vaste zomeractiviteiten binnen onze vereniging is geworden.
In 2010-2011 gaat Ad Bouwer aan de slag met een oude bekende als verzorger: Rob Vreyling uit Zoetermeer. Hans Willemse trekt zich terug als voorzitter en Joop van Roon neemt de taken weer op zich als interim.
Siem Vos, Jan Piet Vester en Ron Hoogervorst onderzoeken bij de gemeente of een eigen trainingshal haalbaar is, doch de financiële middelen ontbreken. Maar zo snel geven we nog niet op. Er zijn nu plannen voor een tweede veld en de mogelijkheid wordt onderzocht om die te overkappen, waardoor ook in de winter kan worden getraind. Inmiddels is er ook verlichting aangebracht.
De dames weten bijna te promoveren naar de eredivisie. In een nacompetitie eindigen ze gelijk met Aalsmeer, waarna een spannende beslissingswedstrijd nipt wordt verloren. Maar in 2011-2012 begint het blessureleed en dankzij een goede eerste helft van de competitie weten we ons te handhaven. De blessures blijven zich echter uitbreiden en ondanks een geweldige inzet van onze A-junioren, die vaak dubbele wedstrijden speelden, hebben we afgelopen seizoen de eerste divisie moeten prijsgeven.
Maar de dames A, onder leiding van Roger Haagmans, hebben hun visitekaartje afgegeven in de landelijke divisie door zelfs van landskampioen SEW te winnen, zodat we het komend seizoen sterk verjongd en met een nieuwe trainer (Guido Torenbeek) gaan proberen het verloren terrein terug te winnen.
Ook hebben we in 2012 een nieuwe voorzitter gekregen in de persoon van Kees Kraakman. Het wedstrijdsecretariaat wordt op uitstekende wijze vervuld door de zussen Anja Beije en Esther van den Nieuwendijk. Alle commissies zijn al jaren volledig bemand en zeer actief. We hebben een energiek bestuur. Alleen de TC heeft voor de vele jeugdteams nog een leider/coach nodig.
Het ‘nieuwe’ Foreholte, dat inmiddels alweer meer dan 20 jaar bestaat, is zo gezond als een vis en telt op dit moment al ruim 250 leden. Naast de vele sportieve prestaties – In 2012 hadden we maar liefst 7 kampioensteams – organiseert de vereniging ook tal van activiteiten buiten het handbal om en de enorme inzet van bijna alle leden bij deze activiteiten onderstreept de goede sfeer en de onderlinge saamhorigheid.
Kortom een vereniging om trots op te zijn!
Cor Bakker
Bronnen: Bert Pilaszek, Ron Hoogervorst, Harry Warmerdam, Nel Nuhn en Wil Turnhout.
(klik even een foto om deze in een groter formaat te bekijken).
HV Foreholte 
Een reactie plaatsen
Comments 0