Tekst: Marc Klein

Zaterdag om 15.30 vertrokken voor de lange busrit naar Albergen. De thuisbasis van de tukkers. De wedstrijd van dinsdag nog in ons geheugen, woensdag en donderdag weer lekker getraind, dat zou moeten gaan lukken. Even een ommetje gemaakt in Albergen en snel omkleden om goed warm te worden. In Deze koude zaal was het wel nodig.
De beginfase van de wedstrijd was weer even rommelig en zorgde voor te veel missers en daardoor liepen de tukkers weg. 4 doelpunten achter beleef het een lange tijd. Maar verdedigend ging het telkens beter, langzaam werd de paarse muur weer wat sterker. Hier door werd het een spannende slotfase in de eerste helft. We kropen langzaam dichterbij en de rust was 13-12 voor de tukkers. In de rust afspraken gemaakt over de beweging in de opbouwrij en het wat langer blijven spelen. Verdedigend moest het nog wat compacter. De tukkers hadden na de rust weer het initiatief maar al snel was de concentratie er weer. Van 3 punten achter naar 1 punt voor en dan weer terug naar een punt achter. Cirkels werden vrij gespeeld maar op een of andere manier werden we niet beloond. Er waren soms 3 verdedigers nodig om onze cirkels tegen te houden wat alleen maar een vrije bal opleverde. Ook werden de shirts vaak getest op sterkte maar die hielden het nog wel. Al met al werd er geknokt met elkaar om bij te blijven het scoren ging om en om maar helaas viel het spreekwoordelijke kwartje de verkeerde kant op. Eindstand 28-27, nog niet de vorm van voor de lockdown maar weer beter dan dinsdag. Volgende week spelen zowel dames 2 als dames 1 een thuiswedstrijd dus vanaf 19.00 een mooi avondje handbal. Tot op de tribune.