Het zijn best wel lange ritten met de bus. Gisteren een rit van 187 km om te handballen in Albergen. De Tukkers spelen daar in het dorp en als ze thuis spelen komt het dorp kijken en aanmoedigen. Ons publiek, 4 dames, die zich tussen het thuispubliek schaarden kregen een leuke pot te zien.

De eerste helft ging gelijk op en de Tukkers waren niet uit hun spel te krijgen. Het missen van 5 open kansen in de eerste 10 minuten hielpen daar niet bij. De Tukkers zagen zelfs kans om op voorsprong te komen van 3 punten. Maar dat was maar even want al snel na de time out liepen we weer in en werd er met scherp geschoten. Na de rust 14-13 voor de Tukkers, was het compleet anders. Kansen werden afgemaakt en verdedigend ging het dicht. Afspraken, gemaakt in de rust, liepen als een speer en er werd veel bewogen en als we gingen passeren was het explosief. Ook werd er meer afstand gehouden van de dekking waardoor er weer meer ruimte ontstond aan de cirkel. Er was meer lef in de aanval en na het uitdekken van de rechtshandige schutter viel de dreiging weg uit het team van de Tukkers. De dekking stond en vanuit deze muur kon de bal snel opgebracht worden om de voorsprong te vergroten. De eindstand 27-34 was verdiend. Dus moe maar voldaan de bus in en terug naar de Tulp. Volgende week spelen we de laatste wedstrijd van het jaar thuis tegen Aalsmeer. 19.30 in de Tulp. Tot dan op de tribune.

Marc Klein