De confrontatie met de ploeg die 1 plek hoger staat dan wij. De kans om een stap richting lijfsbehoud te maken. Gemotiveerde trainingsinzet. Analyse van onze mogelijkheden. Geloof in eigen kunnen.
Dat was in de week voor de wedstrijd.
De wedstrijd zelf verloopt toch even anders. Met bijvoorbeeld tegendoelpunten zoals vooraf is aangegeven dat zou gebeuren. En dan heb je direct een paar punten achterstand. Als dan in de eerste helft vier 7-meters worden gemist plus een paar vrije kansen en we de rust in gaan met een achterstand van 5 doelpunten, dan kunnen we gerust spreken van een desillusie.
In het tweede bedrijf ongeveer eenzelfde beeld. Wel in kansrijke positie komen, maar niet kunnen scoren. Hoe terecht laten we in het midden, dan klinkt toch de kreet “Superkeeper” zeer onplezierig in de oren. En in verdedigend opzicht laten we nog een paar esentiële steken vallen, waardoor er een onoverbrugbare achterstand ontstaat.
Samenvattend kunnen we stellen dat iedereen hard gewerkt heeft. We een zeer slecht schotpercentage hebben behaald. En dat dit keer SEW duidelijk de bovenliggende partij was. Het behouden van het eredivisieschap is wel een zeer zware opgave geworden. Maar met nog 3 wedstrijden voor de boeg kunnen we alleen maar zeggen: we gaan er voor!