Houston, we’re back on earth! We staan weer met 2 beentjes op de grond. Want vooraf was er bij iedereen de overtuiging dat een overwinning weer haalbaar zou zijn. En eigenlijk hadden we de punten al bijgeschreven. Maar niets was minder waar. Dit keer heeft DSVD ons alle kanten van de zaal laten zien. Kortom: vooral in de tweede helft kwamen we er niet meer aan te pas.

En het begon zo aardig: een leuke openingstreffer vanaf de cirkel. Daarna echter hadden we wat moeite om in het juiste ritme en op de juiste snelheid de terugweg naar het eigen doel te vinden. De tegenstander daarentegen wist dit doel bijzonder snel en efficiënt wel te vinden. Met als gevolg een aantal makkelijke doelpunten tegen en aanvallend moeite om balbezit te houden en vooral moeite om tot een goede afronding te komen.

Echter niet getreurd, want halverwege de eerste helft komen we bij en wordt het voor ons meest aantrekkelijke deel van de wedstrijd gespeeld. Wel snel opbrengen van de bal, explosieve passeeracties, verrassende afstandschoten en een fanatiek werkende verdediging. Met als gevolg een gelijke stand bij het rusten.

De tweede helft was ronduit zeer teleurstellend. Verdedigend lijkt het nog aardig met 24 doelpunten tegen. Maar als we eerlijk zijn moeten we erkennen dat het niet zo goed dicht zat en dat de cirkelspeelster van DSVD toch een bijzonder prettige avond heeft beleefd.

Ons voornemen om iedere wedstrijd een beetje beter te gaan spelen is niet waar gemaakt. Uitgezonderd Romy in het doel, heeft niemand zijn/haar normale niveau gehaald. En dan zijn we voor geen enkele ploeg in de eredivisie nog een tegenstander waar tegenop gekeken wordt. Ervan uitgaande dat dit onze minste wedstrijd in de nacompetitie is geweest, kan het de volgende keer alleen maar beter gaan en herpakken we het voornemen om steeds beter te presteren.

Dus: We gaan er voor!

Erik