Man, man, man wat een wedstrijd! Alles zat er in: snelheid, afstandschoten, cirkel vrijspelen, cirkelspeler afschermen, schoten blokken, snelle tegenaanval, ballen afvangen. Alles wat handbal zo aantrekkelijk maakt hebben we laten zien. En natuurlijk bloedstollend spannend tot het eind.
Aanvankelijk gaan we gelijk op met Borhave, het sterkste team uit de poule. Maar dan halverwege de eerste helft hebben we 4 punten voorsprong (10-6). We weten dit niet helemaal vast te houden. Met rust is de voorsprong verminderd tot 2 punten. Met in de allerlaatste seconde nog een spectaculaire redding. Met de punt van je voet een van richting veranderd schot tegenhouden. Het lukt ons gewoon.
Misschien wel traditiegetrouw is de start van de tweede helft teleurstellend. Twee makkelijke doelpunten tegen door balverlies. Dit keer is de terugval van korte duur en hebben we een nek-aan-nekrace. Een puntje voor, gelijk komen, een puntje achter en weer gelijk komen. Tot zo’n 10 minuten voor het eind. Dan slaat Borhave een gat van 4 punten. Toch slagen we er in om met een enorme inspanning tot op 1 punt terug te komen. En dan komen we simpelweg tijd tekort om een positief resultaat te behalen.
Weliswaar met complimenten van de tegenstander voor ons goede spel, we staan nog met lege handen. Maar de verschillen zijn wel erg gering. Dus: “We gaan ervoor” zegt coach Erik van der Wel